granatowa sukienka

Mi ma ulubioną sukienkę. Dobrze leży, jest wygodna, zasłania co ma zasłaniać i podkreśla co ma podkreślać. Kupiona została kiedyś, na szybko, przed weselem, od jakiegoś Azjaty. Więc Mi zażyczyła sobie kopię. I nawet szmatę, którą kiedyś kupiłyśmy, nie będąc pewne na co, można było z tej okazji uwolnić.

W ruch poszedł Kowalczyk i na podstawie bluzki podstawowej i spódnicy podstawowej, a następnie odpowiedniego modelowania tychże, skonstruowałam sukienkę. Jest prosta zarówno w jednym jak i drugim.

Spódnica jest lekko rozkloszowana, a z przodu ma kontrafałdy. Pogłębiłam też dekolt, a zaszewkę na przodzie zamieniłam na zakładki pod biustem. Okazało się też że trzeba pogłębić pachy. Wykrój przodu po tych zmianach wygląda tak:

Nie dodałam żadnych zapasów na szwy i wyszła odpowiednia. Właściwie stało się tak prze moją nieuwagę przy próbnym szyciu, ale okazało się, że pasuje, więc już nie kombinowałam. Tylko w spódnicy miałam problem, bo przez to, że konstruowałam ją oddzielnie wyszło, że przód jest za szeroki w stosunku do części przedniej góry, a tył trochę węższy niż tył góry. Gdyby nie suwak z boku, to po prostu boczne szwy by się mijały, a tak musiałam tył wykroić jeszcze raz.

Sukienka całkiem nieźle leży i dość szybko powstała. Jak dla mnie, mogłaby być węższa w talii, ale Mi woli mieć miejsce na dodatkowy obiad. Zapowiedziałam, że będzie to jedna z najlepszych rzeczy jakie stworzyłam. Najlepsza może nie jest, ale myślę że całkiem daje radę jak na to że stworzyłam ją od podstaw. Nie podoba mi się tylko co się dzieje z paskiem z przodu. Kiedy nie miałam Mi pod ręką i sama ją przymierzałam nie zauważyłam nic takiego, chyba kiedyś spróbuję to poprawić.Właściwie dopiero na zdjęciach mogłam się dobrze przyjrzeć Mi w tej sukience. Gotowej jeszcze na Mi nie widziałam. W każdym razie, mimo wszystko i tak jest lepsza niż chiński pierwowzór.
A teraz ja w sukience (tylko takie foty udało się cyknąć żebym nie zmokła ani ja, ani aparat):

 I nie wiem dlaczego na Mi tak dziwnie się układa. Nie jest to kwestia wykroju, bo jak widać, u mnie nie ma takich problemów. A machałam rękami, i robiłam różne wygibasy żeby sprawdzić czy dekolt też będzie odstawał. Zawsze wracał do pozycji wyjściowej, nawet  kiedy sukienka się przekrzywiła, jak to ma miejsce na zdjęciach. Pasek też nie jest taki krzywy. To pewnie też kwestia budowy Mi. Choć przyznaję, że nie jest to najrówniejszy pasek jaki uszyłam.