chusta Gail

Mi męczyła mnie o chustę. Nawet włóczkę kupiła i wzór znalazła. No i cóż było robić? Wydziergałam chustę w listki. Zwą ją chusta Gail. Jak dla mnie trochę babcina, ale jak się zawinie na szyi to nie widać. Mi jest zadowolona.
Na początku trochę się gubiłam w schemacie, ale się okazało, że to wcale nie takie trudne. Po prostu wzór uwzględnia tylko połowę chusty i nie pokazuje, że między połowami jest jeszcze jedno oczko środkowe (prawe).
Poza tym zacząć i zakończyć każdy rządek trzeba dwoma oczkami brzegowymi (czyli zwykłymi prawymi), które też nie są uwzględnione na schemacie.

Jak wszystkim ażurom przydaje jej się blokowanie, które wyrównuje wzór. Mi praktykuje przy okazji prania chusty.

Konstrukcja tej chusty naprawdę nie jest skomplikowana. Generalnie używa się tu jedynie narzutów, oczek prawych i różnych wariantów ich zamykania. Parzyste rzędy całe zamyka się na lewo poza oczkami brzegowymi - na prawo. Zaczyna się nabraniem pięciu zwykłych oczek, a potem już się leci według schematu.

Objaśnienie schematu:

0 - narzut
I  - oczko prawe
/  - 2 oczka zamknąć na prawo
\  - 2 oczka zamknąć na lewo
^  - zamknąć 3 oczka

czyli rząd pierwszy schematu wygląda tak (wytłuszczone oczka to te, których nie ma na schemacie):
2 prawe oczka brzegowe, 1 narzut, 1 oczko prawe środkowe, znowu 1 narzut i 2 oczka brzegowe.
i tyle! Jak już wspominałam parzyste rzędy całe zamyka się na lewo poza oczkami brzegowymi.
Chusta jeszcze może mieć wykończone brzegi w formie takich nietoperzowych skrzydeł, ale nie zgłębiałam tego tematu, bo Mi chciała proste krawędzie.