prasulec

czyli poduszka do rozprasowywania szwów, za granicą zwana krawiecką szynką lub kiełbasą, zależnie od kształtu. Jak łatwo zauważyć po uszytych przeze mnie rzeczach lubię cięcia francuskie, czyli te idące łukiem od pachy, przez biust do pasa. No ale właśnie - idą łukiem. Trudno rozprasować takie szwy na płaskiej desce. I dlatego powstał prasulec. Przydatny jest do prasowania wszystkich szwów, które odwzorowują jakieś zakrzywienia i wypukłości np. zaszewki, główki rękawów czy właśnie szwy francuskie.

Często jedna połowa poduszki jest z bawełny, a druga z wełny. Uargumentowane to było tym, że jedna strona jest przeznaczona do tkanin prasowanych w wysokich temperaturach, a druga do tkanin, które mogą być prasowane tylko w niskich. Nie do końca to do mnie przemawia, bo przecież bawełna znosi też niskie temperatury, więc nie wiem po co kombinować, a że nie miałam takiego zbędnego kawałka wełny, to całość powstała z bawełny. Poduszkę można kupić (choć raczej tylko za granicą) albo uszyć samemu. Ja oczywiście zdecydowałam się na to drugie. Można samemu narysować owalny kształt i zszyć z dwóch kawałków, ale chciałam mieć pewność że mój prasulec nie będzie zbyt płaski i postanowiłam dorobić mu jakieś zaszewki. Miałam próbować na przypał, ale wtedy znalazłam stronę z wykrojem o jaki mi chodziło. No to czemu by nie skorzystać? Trochę go tylko zmniejszyłam.

Krawieckie szynki wypychane są tradycyjnie trocinami, ale myślę, że sprawdzą się też ścinki jakichś tkanin. Chodzi o to żeby nie były za miękkie i nie uginały się pod żelazkiem dlatego trzeba dokładnie wypychać i mocno ubić wypełnienie. A na koniec dziurę zszyć ręcznie ściegiem drabinkowym.