W schematach najprostszych chust tego kształtu robi się narzuty na początku i końcu każdego rzędu nieparzystego i przerabia 3 oczka w pierwszym oczku, w każdym rzędzie parzystym. Oczywiście pomijając oczka brzegowe. Tak też postanowiłam robić jednocześnie wkomponowując w to ściegi.
Postanowiłam dziergać i zobaczyć co z tego wyniknie. W międzyczasie znalazłam oryginalny wzór tej chusty nazwanej Catoctin, jednak już rozgryzłam ściegi, a chodziło głównie o asymetrię, więc postanowiłam zobaczyć co mi wyjdzie ze ściegami wymyślonymi przeze mnie, zanim wydam 30 zł na wzór.
No i coś wyszło. Asymetryczne łączenie ściegów powstało na skutek przerabiania 2 oczek razem w każdym rzędzie nieparzystym w odpowiednim miejscu. Na koniec, mając na drutach całą chustę dorabiało się do niej brzeg. To trwało najdłużej. Szal wyszedł bardzo długi i ciężki. Ważył ponad 600g, więc jak porządny sweter, a że zrobiłam go z włóczki z dodatkiem wełny, to jest dodatkowo bardzo ciepły.
Wzór okazał się bardzo prosty i chociaż kombinowałam i trochę oszukiwałam schematy żeby dało się je powtarzać, to nawet tego bardzo nie widać i jestem zadowolona z ostatecznej formy. Przeszkadza mi tylko trochę takie wgłębienie w początkowej części szala. Może zblokowanie by trochę pomogło, ale ściegi wyglądały dobrze bez tego. Mi wgłębienie nazwała kapturem, w ogóle jej nie przeszkadzało, a nie chciała marnować czasu na takie bzdury jak blokowanie, jak i tak zaraz będzie go gnieść na szyi. Z ostatnich recenzji wynika, że jest szalem zachwycona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz